Οι μαθητές του Γ1 έφτιαξαν αλκυόνες! Μιλήσαμε για τις αλκυονίδες μέρες και είδαμε τον μύθο της Αλκυόνης. Έπειτα έγιναν σχετικές ερωτήσεις, είδαμε φωτογραφίες, μάθαμε τι τρώει και πού ζει. Την περιέγραψαν και άκουσαν το κελάηδημά της. Είναι σαν μουσική μελωδία, είπαν. Κι έχουν δίκιο!
Οι αλκυονίδες μέρες είναι εκείνες οι μέρες του χειμώνα κατά τις οποίες επικρατεί καλός καιρός με έντονη ηλιοφάνεια, χωρίς σύννεφα και ανέμους και κάποιες φορές με υψηλές για την εποχή θερμοκρασίες. Οι ημέρες αυτές κάνουν την εμφάνισή τους από 15 Δεκεμβρίου ως 15 Φεβρουαρίου κάθε χρόνο, και συχνότερα μεταξύ 16-31 Ιανουαρίου. Η ονομασία τους έχει αρχαιοελληνική προέλευση και αποδίδεται στον Αριστοτέλη.
Η Αλκυόνη, κόρη του Αίολου, ήταν μία πανέμορφη γυναίκα η οποία ήταν παντρεμένη με τον Κήυκα. Μάλιστα ο γάμος τους ήταν τόσο τέλειος που οι δυο τους πίστεψαν ότι είναι ισάξιοι των Θεών. Τότε ο Δίας για να τιμωρήσει την αλαζονεία τους βύθισε το καράβι του Κύηκα και τον άφησε να πνιγεί. Η Αλκυόνη θρήνησε τόσο πολύ τον χαμό του συζύγου της που ο Δίας τη λυπήθηκε και τη μεταμόρφωσε σε ένα πανέμορφο πουλί, το οποίο ήταν όμως καταδικασμένο να γεννά τα αυγά του τον χειμώνα. Έτσι, τα αγριεμένα κύματα ορμούσαν στα βράχια και κατέστρεφαν τη φωλιά και τα αυγά της Αλκυόνης. Τότε, λοιπόν, ο Δίας τη λυπήθηκε γι’ άλλη μια φορά και διέταξε να σταματούν οι άνεμοι και να λάμπει ο ήλιος για δεκαπέντε μέρες μέσα στην καρδιά του χειμώνα προκειμένου να μπορεί η Αλκυόνη να κλωσάει τα αυγά της.
Κι ας μην ξεχνάμε… Όπως είπε κι ο Γ. Δροσίνης: “Και στης ζωής τους πιο βαρείς χειμώνες αλκυονίδες μέρες καρτερούν”…
κα Ρωξάνη
